Przyczyny:

Przyczyny tych wad obejmują genetykę oraz nieprawidłowy styl życia, wpływ czynników środowiskowych czy brak aktywności fizycznej. Skolioza powstaje zazwyczaj między 6, a 14 rokiem życia, gdzie przyczyn może być wiele: od wad wrodzonych kręgosłupa, przetrwałej asymetrii czy nierównej długości nóg, często jednak występuje skolioza idiopatyczna, czyli taka o nieznanej przyczynie. Hiperlordoza przyczyną fizjologiczną jest dysbalans mięśniowy mięśni brzucha i grzbietu, natomiast w hiperkifozie mięśni klatki piersiowej i grzbietu.

Widocznym sygnałem skoliozy jest niesymetryczne ułożenie łopatek, nierówne ustawienie barków, bioder albo łopatek, odmienną linię talii po lewej i prawej stronie lub wyraźniejszy garb żebrowy, który staje się widoczny podczas skłonu w przód. Hiperlordoza objawia się wklęsłymi plecami w odcinku lędźwiowym i wystającym brzuchem, podczas gdy hiperekifoza charakteryzuje się nadmiernym wygięciem kręgosłupa ku tyłowi w odcinku piersiowym.

Diagnostyka obejmuje ocenę postawy ciała w pozycji stojącej, test skłonu w przód (test Adamsa), pomiary asymetrii ciała oraz w zaawansowanych przypadkach badania radiologiczne kręgosłupa w celu określenia stopnia skrzywienia według kąta Cobba.

Wady postawy mogą występować w każdym wieku, ale najczęściej ujawniają się w okresach intensywnego wzrostu: między 6-24 miesiącem życia, 5-8 rokiem życia oraz 11-14 rokiem życia.

Nieleczenie tych schorzeń może prowadzić do przewlekłych bólów pleców, zaburzeń oddechowych, problemów z narządami wewnętrznymi, trwałych niepełnosprawności oraz negatywnego wpływu na wygląd zewnętrzny i samoocenę.